Geeny, 27 jaar
“Ik had veel klachten door PCOS. Dat begon vroeg in mijn pubertijd. Op m’n twaalfde was ik al aan pil – Diane. Deze kreeg ik om andere overbeharing tegen te gaan. Ik heb een donkere huid, dan groeien er ook donkere haartjes. Vooral op mijn kaaklijn – erg zichtbaar dus. De pil hielp daarvoor niet echt en verder werd er ook niets aan gedaan. Sowieso moest ik overal voor vechten, ik werd niet goed geholpen. Tót ik in 2019 bij de Laserkliniek kwam. Hier werd ineens heel anders omgegaan met mijn probleem – serieus, met aandacht én met een goed plan.”
“De drempel om me te laten behandelen was wel hoog voor mij. Ik schaamde me voor mijn huid. Jarenlang deed ik alles om die haartjes minder zichtbaar te maken; scheren, plukken, ontharingscrème, alles. Dat haalde het probleem niet weg én het beschadigde mijn huid. Ondertussen googelde ik erop los om een laserkliniek te vinden, voor mijn overbeharing én specifiek voor mijn donkere huid. Ik wilde naar een kliniek die precies weten hoe ze met mijn huid om moeten gaan. Ik vond Laserkliniek Zwolle en besloot te bellen. Ik kon heel snel terecht. Dat was even een spannende verrassing, maar ik ging!”
''Wat ik zo lang voor iedereen heb lopen verbergen, durfde ik hier te laten zien.''
“Ik voelde me meteen op m’n gemak hier. Ik las ook dat ze hier transgenders helpen, op een warme, begripvolle manier. Dat zegt voor mij veel over hoe de mensen van Laserkliniek Zwolle zijn. Daardoor werd het voor mij makkelijker; wat ik voor iedereen heb lopen verbergen, durfde ik hier te laten zien."
“Direct na de intake had ik mijn eerste behandeling – dat kon, er was die middag ruimte in de planning. Na de eerste twee behandelingen dacht ik: hmm, ik zie nog niet veel verschil. Maar na de vierde behandeling veranderde dat! Ik zag het eerste verschil, en behoorlijk ook. Inmiddels ben ik een aantal behandelingen verder en kan ik mijn huid gaaf en glad noemen. Ik heb nu zoveel meer zelfvertrouwen. Dat voelt zó goed. Ik ben vandaag zelfs in de trein gestapt zonder make-up op mijn gezicht. Dat heb ik járen niet gedurfd, en nu deed ik het gewoon. Zó fijn!”
